Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เมนทอล
เมนทอล
เมนทอล
น. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีสูตร C10H20O ลักษณะเป็นผลึกสีขาว หลอมละลายที่ ๔๒ °ซ. มีกลิ่นหอมเย็น มีอยู่ในนํ้ามันหอมระเหยที่ได้จากพืชบางชนิด เช่น นํ้ามันมินต์ซึ่งสกัดจากใบมินต์ ใช้ประโยชน์ในทางยาปรุงกลิ่นและปรุงรส. (อ. menthol).;

More
เม่นทะเล | เม้ม,เม้ม ๑ | เม้ม,เม้ม ๒ | เม้มปาก | เมรย,เมรย-,เมรัย | เมริเดียน | เมริเดียนแรก | เมรุ,เมรุ- | เมรุมาศ | เมรุราช | เมล์,เมล์ ๑ | เมล์,เมล์ ๒ | เมลกะ | เมล็ด | เมล์อากาศ | เมลือง | เมลื่อย | เมลื้อย | เมลื่อยมล้า | เมษ | เมษายน | เมห์,เมหะ | เมหนะ | เมะ | เมา | เม่า,เม่า ๑ | เม่า,เม่า ๒ | เม้า | เมาคลื่น | เม้าเค้า |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์