Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กากณึก
กากณึก
กากณึก
[กากะหฺนึก] น. ทรัพย์มีค่าเท่าค่าแห่งชิ้นเนื้อพอกาพาไปได้; ชื่อมาตราเงินอย่างตํ่าที่สุด. (ป. กากณิกา).;

More
กากบาท | กากเพชร | กากภาษา | กากรุน,กากกะรุน | กากหมู | กากะทิง | กากะเยีย | ก๋ากั่น | กากี,กากี ๑ | กากี,กากี ๒ | กากี,กากี ๓ | กากีแกมเขียว | กาคาบพริก | กาง,กาง ๑ | กาง,กาง ๒ | ก้าง,ก้าง ๑ | ก้าง,ก้าง ๒ | ก้าง,ก้าง ๓ | กางเกง | กางเกียง | กางเกี่ยง | ก้างขวางคอ | กางของ | กางขี้มอด | กางเขน | ก้างปลา | กางเวียน | กาจับหลัก,กาจับหลัก ๑ | กาจับหลัก,กาจับหลัก ๒ | กาชาด |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์