Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
รัฐมนตรี
รัฐมนตรี
รัฐมนตรี
[รัดถะมนตฺรี] น. ผู้เป็นสมาชิกของคณะรัฐมนตรีหรือคณะรัฐบาล รับผิดชอบร่วมกับคณะรัฐมนตรีในนโยบายทั่วไปของรัฐบาลในการบริหารราชการแผ่นดิน, ถ้าเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงหรือทบวง ก็เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดในกระทรวงหรือทบวงที่ตนว่าการ และรับผิดชอบในการบริหารราชการกระทรวงหรือทบวงนั้นด้วยอีกฐานะหนึ่ง; (โบ) ที่ปรึกษาราชการบ้านเมืองในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์.;

More
รัฐวิสาหกิจ | รัฐศาสตร์ | รัฐสภา | รัด | รัดกุม | รัดเกล้า | รัดเข็มขัด | รัดเครื่อง | รัดช้อง | รัดตัว | รัดทึบ | รัดประคด | รัดประคน | รัดพัสตร์ | รัดรึง | รัดรูป | รัต,รัต ๑ | รัต,รัต ๒,รัต- | รัตกัมพล | รัตคน | รัตจันทน์ | รัตตัญญู | รัตติ | รัตติกาล | รัตน,รัตน-,รัตน์,รัตนะ | รัตนโกสินทร์ | รัตนโกสินทรศก | รัตนชาติ | รัตนตรัย | รัตนบัลลังก์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์