Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
รีบ,รีบ ๆ
รีบ,รีบ ๆ
รีบ, รีบ ๆ
ก. อาการที่ทำอย่างใดอย่างหนึ่งอย่างรวดเร็ว เช่น รีบเสียจนมือสั่น รีบไปรีบมา รีบทำ รีบนอน รีบ ๆ หน่อย.<2t>ว. รวดเร็ว, ไม่รอช้า, เช่น เดินรีบ ๆ หน่อยเดี๋ยวฝนจะตก กินรีบ ๆ จะติดคอ.;

More
รีบร้อน | รีบรุด | รีบเร่ง | รี้พล | รีม | รีรอ | รี้ริก | รึกต์ | รึง | รึ้ง | รื่น | รื้น | รื่นรมย์ | รื่นเริง | รื้อ | รื้อไข้ | รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ | รื้อถอน | รื้อฟื้น | รื้อร่าย | รุ | รุก,รุก ๑ | รุก,รุก ๒ | รุกข,รุกข-,รุกข์ | รุกขกะ | รุกขชาติ | รุกขเทวดา | รุกขมูล | รุกขมูลิกธุดงค์ | รุกขา |
แชร์