Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แร้ง
แร้ง
แร้ง
น. ชื่อนกในวงศ์ เป็นนกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในจําพวกเหยี่ยวแร้ง ปีกกว้าง หางสั้น หัวเล็ก ลําคอไม่มีขน กินซากสัตว์ มีหลายชนิด เช่น แร้งดําหิมาลัย (Aegypius monachus) พญาแร้ง (Sarcogyps calvus) แร้งสีนํ้าตาล (Gypsindicus) แร้งเทาหลังขาว (G. bengalensis).;

More
แรงงาน | แรงงานและสวัสดิการสังคม | แรงงานสัมพันธ์ | แรงดึงดูด | แรงเทียน | แรงม้า | แร่งริ้ว | แรงสู่ศูนย์กลาง | แรงหนีศูนย์กลาง | แรงเหวี่ยง | แร่งไหม | แรเงา | แรด,แรด ๑ | แรด,แรด ๒ | แรด,แรด ๓ | แรดตัวผู้ | แรดตัวเมีย | แร่ธาตุ | แร้นแค้น | แรม | แรมรอน | แรมรา | แรมโรย | แร้ว | แรเส้น | แระ,แระ ๑ | แระ,แระ ๒ | โร่ | โรค,โรค- | โรคจิต |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์