Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กำแพง
กำแพง
กำแพง
น. เครื่องกั้น เครื่องล้อม ที่ก่อด้วยอิฐ ดิน หรือ หิน เป็นต้น. (ข. กํแพง).;

More
กำแพ้ง | กำแพงแก้ว | กำแพงขาว | กำแพงเขย่ง | กำแพงเจ็ดชั้น,กำแพงเจ็ดชั้น ๑ | กำแพงเจ็ดชั้น,กำแพงเจ็ดชั้น ๒ | กำแพงมีหูประตูมีช่อง,กำแพงมีหูประตูมีตา | กำแพงเศียร | กำภู | กำมพฤกษ์ | กำมลาศน์ | กำมเลศ | กำมะถัน | กำมะลอ | กำมะหยี่,กำมะหยี่ ๑ | กำมะหยี่,กำมะหยี่ ๒ | กำมะหริด | กำมังละการ | กำมังวิลิต | กำมัชพล | กำมา | กำมือ | กำยาน,กำยาน ๑ | กำยาน,กำยาน ๒ | กำยำ | กำรอ | กำราก,กำหราก | กำราบ | กำราล | กำรู |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์