Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ลำไย
ลำไย
ลำไย
น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Dimocarpus longan Lour. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกลม รสหวาน, พันธุ์ที่เป็นไม้เถาเรียก ลําไยเครือ (D. longan Lour. var. obtusus Leenh.).<2t>(๒) (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Mangifera caesia Jack ในวงศ์ Anacardiaceae ดอกสีม่วงอ่อน, บินยา หรือ ลํายา ก็เรียก.;

More
ลำราง | ลำลอง | ล่ำลา | ลำลาบ,ลำลาบ ๑ | ลำลาบ,ลำลาบ ๒ | ลำลำ | ลำลึก | ล้ำลึก | ลำเลาะ | ลำเลิก | ล้ำเลิศ | ลำเลียง | ลำเลียบ | ลำเวียง | ลำเวียน | ล่ำสัน | ล้ำเส้น | ลำเสา | ลำแสง | ลำไส้ | ลำไส้เล็ก | ลำไส้ใหญ่ | ลำหนัก | ล้ำหน้า | ลำห้วย | ลำหักลำโค่น | ลำอุด | ลำเอียก | ลำเอียง | ลำโอง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์