Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
โลกุตรภูมิ
โลกุตรภูมิ
โลกุตรภูมิ
[โลกุดตะระ-] น. ภูมิที่พ้นจากโลก; ระดับจิตใจของพระอริยบุคคล.;

More
โลเกศ | โลง | โล่ง | โล้ง | โล่งคอ | โล่งจมูก | โล่งโจ้ง | โล่งใจ | โล่งโต้ง,โล้งโต้ง | โล่งโถง | โล่งหู | โล่งอก | โล่งอกโล่งใจ | โลจนะ | โล้ชิงช้า | โลณะ | โลด | โลดเต้น | โลดทะนง | โลดโผน | โลดลิ่ว | โลดแล่น | โล่ติ๊น | โลโต | โลท | โลน,โลน ๑ | โลน,โลน ๒ | โล้น | โลปะ | โลภ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์