Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
วงแหวน
วงแหวน
วงแหวน
[-แหฺวน] น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทําเป็นรูปแหวนสําหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น, มักเรียกว่า แหวน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.;

More
วจนะ | วจะ | วจา | วจี | วจีกรรม | วจีทุจริต | วจีเภท | วจีวิภาค | วจีสุจริต | วชะ | วชิร,วชิร-,วชิระ | วชิรปาณี,วชิรหัตถ์ | วชิราวุธ | วฏะ | วฏาการ | วฏุมะ | วณ,วณ-,วณะ | วณบัตร,วณพันธน์ | วณิช | วณิชชา | วณิชชากร | วณิชย์,วณิชยา | วณิพก | วดี,วดี ๑ | วดี,วดี ๒ | วต,วต-,วตะ | วทนะ | วทะ | วทัญญุตา | วทัญญู |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์