Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กินเปล่า
กินเปล่า
กินเปล่า
[-เปฺล่า] ก. ได้ประโยชน์เปล่า ๆ ไม่ต้องตอบแทน.<2t>น. เรียกเงิน ทรัพย์สิน หรือสิ่งอื่น ๆ ที่เสียไป เพื่อให้ได้สิทธิตามที่ตกลงกันว่า เงินกินเปล่า.<2t>ว. ได้ประโยชน์แต่ฝ่ายเดียว เช่น เตะกินเปล่า.;

More
กินเปี้ยว | กินผัว | กินเพรา | กินมือ | กินเมีย | กินเมือง | กินไม่ลง | กินรังแตน | กินริน,กินรี | กินรินเลียบถ้ำ | กินรุก | กินรูป | กินแรง | กินลม | กินลมกินแล้ง | กินล้างกินผลาญ | กินลึก | กินเลี้ยง | กินเวลา | กินเศษกินเลย | กินส้อม | กินสั่ง | กินสำรับ | กินสินบน | กินสี่ถ้วย | กินเส้น | กินหน้า,กินหลัง,กินหาง | กินหู้ | กินเหนียว | กินเหมือนหมู อยู่เหมือนหมา,กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์