Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
วิชาพื้นฐาน
วิชาพื้นฐาน
วิชาพื้นฐาน
น. รายวิชาที่ถือว่าเป็นพื้นฐานของวิชาในระดับที่สูง ๆ ขึ้นไป. (อ. basic course).;

More
วิชาเลือก | วิชาเลือกบังคับ | วิชาเลือกเสรี | วิชาอาคม | วิชาเอก | วิชิต | วิเชียร | วิญญัตติ | วิญญาณ | วิญญาณกทรัพย์ | วิญญู | วิญญูชน | วิญญูภาพ | วิฑูรย์ | วิณหุ | วิด | วิดพื้น | วิดัสดี | วิตก,วิตก- | วิตกจริต | วิตถาร | วิตามิน | วิถี | วิถีกระสุน | วิถีชีวิต | วิถีทาง | วิทธะ | วิทย,วิทย- | วิทยฐานะ | วิทยา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์