Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
วินย,วินย-,วินัย
วินย,วินย-,วินัย
วินย-, วินัย
[วินะยะ-] น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่น วินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย; สิกขาบทของพระสงฆ์. (ป., ส.).;

More
วินันตู | วินัยธร | วินัยปิฎก | วินาที | วินายก | วินาศ,วินาศ- | วินาศกรรม | วินาศภัย | วินาศสันตะโร | วินาศสันติ | วินิจ | วินิจฉัย | วินิต | วินิบาต | วินิปาติก | วิเนต | วิโนทก | วิบัติ | วิบาก | วิบุล,วิบูล | วิบุลย์,วิบูลย์ | วิปการ,วิประการ | วิปฏิสาร,วิประติสาร | วิปโยค,วิประโยค | วิประลาป,วิปลาป | วิประวาส,วิปวาส | วิปริต | วิปลาส | วิปักษ์ | วิปัสสก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์