Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
วิร,วิร-,วิระ
วิร,วิร-,วิระ
วิร-, วิระ
[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ.<2t>น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).;

More
วิรงรอง | วิรตะ,วิรัต | วิรมณะ | วิรวะ,วิราวะ | วิรังรอง | วิรัช,วิรัช ๑ | วิรัช,วิรัช ๒ | วิรัติ | วิราคะ | วิราม | วิริยภาพ | วิริยะ | วิรุธ | วิรุฬห์ | วิรุฬหก | วิรูป | วิรูปักษ์ | วิเรนทร์ | วิโรค | วิโรจ,วิโรจน์ | วิโรฒ | วิโรธ | วิลย,วิลย-,วิลัย | วิลันดา | วิลาด,วิลาศ | วิลาป | วิลาวัณย์ | วิลาส | วิลาสินี | วิลิปดา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์