Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แว่น,แว่น ๒
แว่น,แว่น ๒
แว่น ๒
น. (๑) ชื่อเฟินชนิด Marsilea crenata Presl ในวงศ์ Marsileaceae มีใบกลม ๔ ใบเรียงเป็นวง ทุกส่วนกินได้ เรียกว่า ผักแว่น.<2t>(๒) (ถิ่น-ตราด) ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)].;

More
แว่น,แว่น ๓ | แว่นแก้ว | แว่นขยาย | แว่นแคว้น | แวนดา | แว่นตา | แว่นฟ้า | แว่นเวียนเทียน | แว่นไว | แว่นส่องหน้า | แวบ,แว็บ | แวบวับ | แวม ๆ,แว็ม ๆ | แวว | แว่ว | แววตา | แวววาม,แวววาว | แวววิเชียร | แววหัวตัวหนังสือ | แววหางนกยูง | แวะ | แวะเวียน | โว | โว่ | โวการ | โว่ง | โวทาน | โวย | โว้ย | โวยวาย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์