Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ศรัย
ศรัย
ศรัย
[ไส] น. ที่พักพิง, ที่พึ่ง, ที่อาศัย, ที่ร่มเย็น. (ส. ศฺรย).;

More
ศราทธ,ศราทธ-,ศราทธ์ | ศราทธพรต | ศราพ | ศราพก,ศราวก | ศรายุธ | ศราวณะ | ศราวรณ์ | ศราสน์ | ศรี,ศรี ๑ | ศรี,ศรี ๒ | ศรี,ศรี ๓ | ศรี,ศรี ๔ | ศรีตรัง | ศรีสังคีต | ศรุตะ | ศรุติ | ศฤคาล,สฤคาล | ศฤงค์ | ศฤงคาร | ศฤงคารรส | ศฤงคาริน,ศฤงคารี | ศลภะ | ศลัถ | ศลิษฏ์ | ศลิษา | ศวศุระ | ศวะ | ศวัส | ศวัสนะ | ศวา,ศวาน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์