Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ศิร,ศิร-,ศิระ
ศิร,ศิร-,ศิระ
ศิร-, ศิระ
[สิระ-] น. หัว, ยอด, ด้านหน้า. (ส. ศิรสฺ; ป. สิร).;

More
ศิรประภา | ศิรา | ศิราภรณ์ | ศิรามพุช | ศิโรรัตน์ | ศิโรราบ | ศิโรเวฐน์ | ศิลป์,ศิลป์ ๒ | ศิลปะ,ศิลป-,ศิลป์,ศิลป์ ๑,ศิลปะ | ศิลปกร,ศิลปะการ,ศิลปการ ๑ | ศิลปกรรม | ศิลปการ,ศิลปการ ๒,ศิลปกิจ | ศิลปธาตุ | ศิลปลักษณะ | ศิลปวัตถุ | ศิลปวิทยา | ศิลปศาสตร์ | ศิลปศึกษา | ศิลปหัตถกรรม | ศิลปะปฏิบัติ | ศิลปะประยุกต์ | ศิลปะพื้นบ้าน | ศิลปะสถาปัตยกรรม | ศิลปิน,ศิลปี | ศิลา | ศิลาปากนก | ศิลาฤกษ์ | ศิลาแลง | ศิลาอ่อน | ศิว,ศิว-,ศิวะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์