Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ศึก
ศึก
ศึก
น. การใช้กําลังเข้าประหัตประหารกันอย่างรุนแรงระหว่างรัฐหรือประเทศตั้งแต่ ๒ รัฐหรือ ๒ ประเทศขึ้นไป เช่น ศึกชายแดน, การต่อสู้กันระหว่างบุคคลกับบุคคลหรือระหว่างพวกหนึ่งกับอีกพวกหนึ่ง เช่น ศึกล้างบาง ศึกล้างโคตร, โดยปริยายหมายถึงการเกิดขัดแย้งต่อสู้เป็นปฏิปักษ์ขึ้นในใจ เช่น ศึกในอก.;

More
ศึกชิงนาง | ศึกษา | ศึกษาธิการ | ศึกษานิเทศก์ | ศึกสงคราม | ศึกเสือเหนือใต้ | ศึกหน้านาง | ศุกร,ศุกร-,ศุกร์ | ศุกรวรรณ | ศุกรวาร | ศุกระ | ศุกล,ศุกล- | ศุกลปักษ์ | ศุกลัม | ศุกะ | ศุโกร | ศุจิ | ศุจิกรรม | ศุทธะ,ศุทธิ | ศุนะ,ศุนัก,ศุนิ | ศุภ,ศุภ- | ศุภกร | ศุภเคราะห์ | ศุภนิมิต | ศุภมัสดุ | ศุภมาตรา | ศุภมาส | ศุภร,ศุภร- | ศุภอักษร | ศุภางค์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์