สกทาคามิมรรค,สกิทาคามิมรรค
สกทาคามิมรรค, สกิทาคามิมรรค
[-มัก] น. ทางปฏิบัติที่ให้สําเร็จเป็นพระสกทาคามี. (ส. สกฺฤทาคามินฺ + มารฺค; ป. สกทาคามิมคฺค, สกิทาคามิมคฺค). (ดู มรรค).;