Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
สะแกวัลย์
สะแกวัลย์
สะแกวัลย์
น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Combretum punctatum Blume ในวงศ์ Combretaceae.;

More
สะแกแสง | สะคร้อ | สะคราญ | สะค้าน | สะเงาะสะแงะ | สะใจ | สะดม | สะดวก | สะดัก,สังดัก | สะดิ้ง | สะดึง | สะดือ | สะดือจุ่น | สะดือทะเล | สะดืออ่าง | สะดุ้ง,สะดุ้ง ๑ | สะดุ้ง,สะดุ้ง ๒ | สะดุ้งมาร | สะดุ้งสะดิ้ง | สะดุ้งสะเทือน | สะดุด,สะดุด ๑ | สะดุด,สะดุด ๒,สะดุด ๆ | สะดุดขาตัวเอง | สะดุดใจ | สะดุดตา | สะดุดหู | สะเด็ด,สะเด็ด ๑,สะเด็ดน้ำ | สะเด็ด,สะเด็ด ๒ | สะเด็ด,สะเด็ด ๓ | สะเด็ดยาด |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์