Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
สะบัดช่อ
สะบัดช่อ
สะบัดช่อ
(ปาก) ว. อย่างที่สุด เช่น สวยสะบัดช่อ.;

More
สะบัดมือ | สะบัดย่าง | สะบัดร้อนสะบัดหนาว | สะบัดลุกสะบัดนั่ง | สะบัดสะบิ้ง | สะบัดหน้า | สะบั้น | สะบันงา | สะบันงาจีน | สะบันงาต้น | สะบั้นหั่นแหลก | สะบ้า | สะบ้ามอญ | สะบ้าหัวเข่า | สะบู | สะแบง,สะแบง ๑ | สะแบง,สะแบง ๒ | สะเปะสะปะ | สะพรัก | สะพรั่ง | สะพรึงกลัว | สะพรึบ,สะพรึ่บ,สะพรึบพร้อม,สะพรึ่บพร้อม | สะพัก | สะพัง | สะพัด,สะพัด ๑ | สะพัด,สะพัด ๒ | สะพั้น | สะพาน | สะพานแขวน | สะพานชัก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์