Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
สะใภ้
สะใภ้
สะใภ้
น. หญิงที่มาแต่งงานกับญาติผู้ชาย, เมียของญาติ, เช่น ถ้าเป็นเมียของลูกชาย เรียก ลูกสะใภ้ ถ้าเป็นเมียของลุง เรียก ป้าสะใภ้, (ปาก) ตะใภ้.;

More
สะโมง | สะระตะ | สะระแหน่ | สะละปะตุ่น | สะลาง | สะลาบ | สะลึมสะลือ | สะวี้ดสะว้าด | สะสม | สะสวย | สะสาง | สะเหล่อ | สะอาง | สะอาด | สะอาดสะอ้าน | สะอ้าน | สะอิ้ง | สะอิดสะเอียน | สะอึก | สะอึกเข้าใส่ | สะอึกสะอื้น | สะอื้น | สะเอ้ง,สะเอ้ง ๑ | สะเอ้ง,สะเอ้ง ๒ | สะเอว | สะเออะ,สะเออะ ๑ | สะเออะ,สะเออะ ๒ | สะโอดสะอง | สะไอ | สัก,สัก ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์