Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
สังคม,สังคม-
สังคม,สังคม-
สังคม, สังคม-
[-คมมะ-] น. คนจํานวนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องกันตามระเบียบ กฎเกณฑ์ โดยมีวัตถุประสงค์สําคัญร่วมกัน เช่น สังคมชนบท; วงการหรือสมาคมของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น สังคมชาวบ้าน.<2t>ว. ที่เกี่ยวกับการพบปะสังสรรค์หรือชุมนุมชน เช่น วงสังคม งานสังคม. (ป.).;

More
สังคมนิยม | สังคมวิทยา | สังคมศาสตร์ | สังคมศึกษา | สังคมสงเคราะห์ | สังคหะ | สังคัง | สังคาตา | สังคายนา,สังคายนาย | สังคีต | สังคีติ | สังเค็ด | สังเคราะห์ | สังฆ,สังฆ- | สังฆกรรม | สังฆการี | สังฆเถระ | สังฆทาน | สังฆนายก | สังฆปาโมกข์ | สังฆภัต | สังฆเภท | สังฆมณฑล | สังฆมนตรี | สังฆราช | สังฆสภา | สังฆาฏิ | สังฆาณัติ | สังฆาทิเสส | สังฆาธิการ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์