Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
สันหลัง
สันหลัง
สันหลัง
น. ส่วนของร่างกายด้านหลัง ซึ่งมีกระดูกเป็นแนวนูนลงมาตลอดหลัง; โดยปริยายหมายความว่า ส่วนที่ตั้งมั่นของสิ่งใด ๆ.;

More
สันหลังยาว | สับ,สับ ๑ | สับ,สับ ๒ | สับ,สับ ๓ | สับเกลียว,สับเชือก | สับโขก | สับเงา | สับนก | สับปลับ | สับปลี้ | สับปะขาว | สับปะรด | สับเปลี่ยน | สับไพ่ | สับสน | สับหลีก | สับหว่าง | สัปคับ | สัปคับช้าง | สัปด,สัปด- | สัปดน | สัปดปกรณ์,สัปดประกรณ์ | สัปดสดก | สัปดาห์,สัปดาหะ | สัปต,สัปต- | สัปตศก | สัปทน | สัปปะ | สัปปิ | สัปปุริส,สัปปุริส-,สัปปุรุษ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์