Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
หนี้
หนี้
หนี้
น. เงินที่ผู้หนึ่งติดค้างอยู่จะต้องใช้ให้แก่อีกผู้หนึ่ง, หนี้สิน ก็ว่า; (กฎ) นิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลตั้งแต่ ๒ ฝ่ายขึ้นไป ซึ่งฝ่ายหนึ่งเรียกว่า เจ้าหนี้ มีสิทธิที่จะบังคับบุคคลอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งเรียกว่า ลูกหนี้ ให้กระทําการหรืองดเว้นกระทําการอย่างใดอย่างหนึ่ง. (อ. obligation); โดยปริยายหมายถึงการที่จะต้องตอบแทนบุญคุณเขา.;

More
หนี้เกลื่อนกลืนกัน | หนีบ | หนีร้อนมาพึ่งเย็น | หนี้สิน | หนี้สูญ | หนีเสือ | หนีเสือปะจระเข้ | หนีหน้า | หนึก | หนึ่ง | หนึ่งไม่มีสอง | หนึบ | หนืด | หนุ | หนุน | หนุนเนื่อง | หนุนหลัง | หนุบ,หนุบ ๆ | หนุบหนับ,หนุบหนับ ๆ,หนุบ ๆ หนับ ๆ | หนุ่ม | หนุ่มทั้งแท่ง | หนุ่มทั้งแท่งมากินแตงเถาตาย | หนุ่มน้อย | หนุ่มแน่น | หนุ่มเหน้า | หนุ่มใหญ่ | หนุ่ย | หนู,หนู ๑ | หนู,หนู ๒ | หนูตกถังข้าวสาร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์