| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย เกิด คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เกินกิน เกินไป เกียง เกียจคร้าน เกียรตินิยม เกี่ยวข้าว เกือบ แก่ง แก้ตก แก่ไฟ แกลบ,แกลบ ๒ แกว่ง โกก,โกก ๒ โกฐสอ โกร่งกร่าง โกส ไก่ฟ้าพญาลอ ขจุย ขนแมว ขบฉัน ขมิ้นกับปูน ขยายขี้เท่อ ขลุมประเจียด ขว้างงูไม่พ้นคอ ของแข็ง ขอนิสัย ขะแจะ ขัดลาภ ขั้วโลก ขาดใจ |
|||||