Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
หัด,หัด ๑
หัด,หัด ๑
หัด ๑
น. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดศีรษะ ออกผื่นแดงตามตัว. (อ. measles, morbilli, rubeola).;

More
หัด,หัด ๒ | หัดเยอรมัน | หัต | หัตถ,หัตถ-,หัตถ์ | หัตถกรรม | หัตถการ,หัตถกิจ | หัตถบาส | หัตถพันธ์,หัตถาภรณ์,หัตถาลังการ | หัตถศาสตร์ | หัตถศิลป์ | หัตถศึกษา | หัตถาจารย์ | หัตถานึก | หัตถาโรหะ | หัตถินี | หัตถี | หัน,หัน ๑ | หัน,หัน ๒ | หั่น | หั้น | หันกลับ | หันข้าง | หันตรา | หันตา | หันรีหันขวาง | หันหน้า | หันหน้าเข้าวัด | หันหน้าเข้าหากัน | หันหลัง | หันหลังชนกัน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์