Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
หัวกระเด็น
หัวกระเด็น
หัวกระเด็น
น. สิ่งของที่โตและเด่นกว่าเพื่อนในหมู่หนึ่งหรือกองหนึ่ง, โดยมากมักใช้แก่ผลไม้บางชนิด เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีความสามารถดีเด่นเป็นพิเศษ เช่น นักเรียนห้องนี้ล้วนแต่หัวกระเด็นทั้งนั้น.;

More
หัวกระไดไม่แห้ง | หัวกระสุน | หัวก๊อก | หัวกะทิ | หัวก่ายท้ายเกย | หัวกุญแจ | หัวเก่า | หัวแก้วหัวแหวน | หัวขโมย | หัวขวาน,หัวขวาน ๑ | หัวขวาน,หัวขวาน ๒ | หัวข้อ | หัวขั้ว | หัวขาด | หัวขี้แต้ | หัวขี้เลื่อย | หัวขี้หมา | หัวเข่า | หัวเข้า | หัวแข็ง,หัวแข็ง ๑ | หัวแข็ง,หัวแข็ง ๒ | หัวแข็ง,หัวแข็ง ๓ | หัวโขน,หัวโขน ๑ | หัวโขน,หัวโขน ๒ | หัวโขน,หัวโขน ๓ | หัวคลองท้ายคลอง | หัวคว่ำ | หัวคะแนน | หัวคันนา | หัวค่ำ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์