Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหง้า
เหง้า
เหง้า
[เหฺง้า] น. ลําต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน; ต้นเดิม, ต้นวงศ์.;

More
เหงาปั้นลม | เหงาหงอย | เหงื่อ | เหงือก | เหงือกปลาหมอ,เหงือกปลาหมอ ๑ | เหงือกปลาหมอ,เหงือกปลาหมอ ๒ | เหงื่อกาฬ | เหงื่อตกกีบ | เห็จ | เห็ด | เห็ดโคน | เห็ดตับเต่าขาว,เห็ดตีนแรด | เห็ดถอบ | เห็ดหลุบ | เห็ดหอยนางรม | เหติ | เหตุ | เหตุการณ์ | เหตุผล | เหตุสุดวิสัย | เห็น | เห็นกงจักรเป็นดอกบัว | เห็นการณ์ไกล | เห็นแก่ | เห็นแก่หน้า | เห็นขี้ดีกว่าไส้ | เห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานก้น,เห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานรัดก้น | เหน่ง,เหน่ง ๑ | เหน่ง,เหน่ง ๒ | เหนงนายพราน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์