Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหย
เหย
เหย
[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).;

More
เหยเก | เหยง,เหยง ๆ | เหย่อย | เหยา | เหย่า,เหย่า ๆ | เหย้า | เหยาะ | เหยาะ ๆ | เหยาะแหยะ | เหยิง | เหยิบ ๆ | เหยียด | เหยียดผิว | เหยียดหยาม | เหยียบ | เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ | เหยียบจมูก | เหยียบถ้ำเสือ,เหยียบถิ่นเสือ | เหยียบย่าง | เหยียบย่ำ | เหยียบเรือสองแคม | เหยี่ยว | เหยี่ยวข่าว | เหยื่อ | เหยือก | เหรอ,เหรอะ | เหรัญญิก | เหรา,เหรา ๑ | เหรา,เหรา ๒ | เหราเล่นน้ำ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์