Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหือด,เหือด ๑
เหือด,เหือด ๑
เหือด ๑
น. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้ ต่อมนํ้าเหลืองที่คอโต ออกผื่นแดงทั่วตัวคล้ายโรคหัด แต่อาการไม่รุนแรงเท่า มีผลรุนแรงต่อทารกในครรภ์ระยะ ๓ เดือนแรก, หัดเยอรมัน ก็เรียก.;

More
เหือด,เหือด ๒ | เหือดหาย | เหือดแห้ง | แห,แห ๑ | แห,แห ๒ | แห,แห ๓ | แห่ | แห้ | แหก | แหกขี้ตา | แหกคอก | แหกตา | แหกปาก | แหง,แหง ๑ | แหง,แหง ๒,แหง ๆ | แหง่ | แห่ง | แห้ง | แหงแก๋ | แหงน | แหงนคอตั้งบ่า | แหงนเต่อ,แหงนเถ่อ | แห้งผาก | แห้งแล้ง | แห้งเหี่ยว | แห้งเหือด | แหน,แหน ๑ | แหน,แหน ๒ | แหน,แหน ๓ | แห้น |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์