แหล่,แหล่ ๒
แหล่ ๒
[แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล.<2t>ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.;