Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อกนิษฐ์
อกนิษฐ์
อกนิษฐ์
[อะกะ-] น. รูปพรหมชั้นสูงสุดในพรหม ๑๖ ชั้น. (ส. อกนิษฺ; ป. อกนิฏฺ).<2t>ว. ใหญ่ที่สุด, สูงสุด, มากที่สุด.;

More
อกผายไหล่ผึ่ง | อกเมือง | อกรณีย์ | อกรรมกริยา | อกรวบ | อกร่อง | อกรา | อกรากล้วย | อกโรย | อกเลา | อกแล | อกแลกล้วย | อกสั่นขวัญแขวน,อกสั่นขวัญหนี,อกสั่นขวัญหาย | อกสามศอก | อกหัก | อกไหม้ไส้ขม | อกอีปุกแตก,อกอีแป้นแตก | อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ | อกัปปิยวัตถุ | อกัปปิยโวหาร | อกุศล,อกุศล- | อกุศลกรรม | อกุศลกรรมบถ | อกุศลเจตนา | อกุศลมูล | อคติ | อคเนสัน | อคาธ | อคาร,อคาร- | อฆะ,อฆะ ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์