Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อังส,อังส-,อังสะ
อังส,อังส-,อังสะ
อังส-, อังสะ
[อังสะ-] น. เรียกผ้าที่พระภิกษุสามเณรใช้ห้อยเฉวียงบ่าว่า ผ้าอังสะ; ส่วน, ภาค; ส่วนของมุม. (ป. อํส).;

More
อังสกุฏ | อังสตรอม | อังสนา | อังสภาระ | อังสา | อัจกลับ | อัจจันต์ | อัจจัย | อัจจิ | อัจจิมา | อัจจุตะ | อัจเจกะ | อัจฉรา,อัจฉรา ๑ | อัจฉรา,อัจฉรา ๒ | อัจฉริย,อัจฉริย-,อัจฉริยะ | อัจฉริยบุคคล | อัจฉริยภาพ | อัจฉริยลักษณ์,อัจฉริยลักษณะ | อัจนา | อัชฌัตติก,อัชฌัตติก- | อัชฌา | อัชฌาจาร | อัชฌาศัย | อัชฌาสัย | อัญ,อัญ-,อัญญะ | อัญขยม | อัญชนะ | อัญชนะศักราช | อัญชลี | อัญชัน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์