อัญดิตถีย์,อัญเดียรถีย์
อัญดิตถีย์, อัญเดียรถีย์
[-ดิดถี, -เดียระถี] น. พวกที่มีความเชื่อถืออย่างอื่น, พวกนอกพระพุทธศาสนา. (ป. อญฺติตฺถิย; ส. อนฺย + ตีรฺถฺย).;