Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อากาศ,อากาศ-
อากาศ,อากาศ-
อากาศ, อากาศ-
[อากาด, อากาดสะ-] น. แก๊สผสมที่ประกอบด้วยไนโตรเจนและออกซิเจนเป็นส่วนใหญ่ ใช้หายใจหรือช่วยในการเผาไหม้เป็นต้น; (ปรัชญา) ที่ที่ว่างเปล่าซึ่งมีอยู่เป็นเอกเทศจากสสาร, เป็นธาตุอย่าง ๑ ใน ๖ คือ ปฐวีธาตุ (ธาตุดิน) อาโปธาตุ (ธาตุนํ้า) เตโชธาตุ (ธาตุไฟ) วาโยธาตุ (ธาตุลม) อากาศธาตุ (ที่ว่างเปล่า) และวิญญาณธาตุ (ธาตุรู้); ท้องฟ้า เช่น นกบินไปในอากาศ; บางทีใช้หมายถึงสภาพดินฟ้าอากาศโดยทั่ว ๆ ไป เช่น เช้านี้อากาศดีจัง. (ส.; ป. อากาส).;

More
อากาศธาตุ | อากาศยาน | อากูล | อาเกียรณ์ | อาขยาต | อาขยาน | อ้าขาผวาปีก,อ้าขาพวาปีก | อาคเนย์ | อาคม | อาครหายณี | อาคันตุก,อาคันตุก-,อาคันตุกะ | อาคันตุกภัต | อาคันตุกวัตร | อาคาร | อาคารชุด | อาฆาต | อาฆาตนะ | อาฆาตมาดร้าย | อ่าง,อ่าง ๑ | อ่าง,อ่าง ๒ | อ้าง | อ่างเก็บน้ำ | อางขนาง | อ้างว้าง | อ้างอิง | อาจ | อาจม | อาจมนะ | อาจริย,อาจริย- | อาจริยวัตร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์