อาธรรม,อาธรรม์,อาธรรมิก,อาธรรมึก
อาธรรม, อาธรรม์, อาธรรมิก, อาธรรมึก
[-ทํา, -ทัน, -ทันมิก, -ทันมึก] ว. ชั่ว, ไม่เป็นธรรม, ไม่เที่ยงธรรม, ไม่ยุติธรรม. (ส. อาธรฺมิก; ป. อธมฺมิก).;