Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อำมาตย,อำมาตย-,อำมาตย์
อำมาตย,อำมาตย-,อำมาตย์
อำมาตย-, อำมาตย์
[อำหฺมาดตะยะ-, อำหฺมาด] น. ข้าราชการ, ข้าเฝ้า; ที่ปรึกษา; แผลงมาจาก อมาตย์. (ส. อมาตฺย; ป. อมจฺจ).;

More
อำมาตยาธิปไตย | อำยวน | อำรุง | อำลา | อำอวม | อ้ำอึ้ง | อิก | อิง | อิงค์ | อิงอร | อิงแอบ | อิจฉา | อิฉัน | อิชยา | อิฏฐ,อิฏฐ-,อิฐ,อิฐ-,อิฐ- ๑ | อิฏฐารมณ์ | อิฐ,อิฐ ๒ | อิฐผล | อิณะ | อิด | อิดโรย | อิดหนาระอาใจ | อิดออด,อิด ๆ ออด ๆ | อิดเอื้อน,อิด ๆ เอื้อน ๆ | อิตถี | อิตถีลิงค์ | อิตเทรียม | อิตเทอร์เบียม | อิติวุตตกะ | อิทธิ,อิทธิ- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์