Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
อุทธรณ์
อุทธรณ์
อุทธรณ์
[อุดทอน] น. การยกขึ้น, การรื้อขึ้น, การเคลื่อนที่, การเสนอ, การนำมาให้; ชื่อศาลสูงถัดจากศาลชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาบรรดาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น เรียกว่า ศาลอุทธรณ์.<2t>ก. (กฎ) ยื่นฟ้องหรือยื่นคําร้องต่อศาลสูงคัดค้านคําพิพากษาหรือคําสั่งของศาลชั้นต้น; ยื่นคําร้องคัดค้านคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของพนักงานเจ้าหน้าที่; ร้องเรียน, ร้องทุกข์, เช่น ร้องอุทธรณ์. (ป., ส. อุทฺธรณ).;

More
อุทธัจ | อุทบาตร | อุทบาน | อุทพินทุ์ | อุทยาน | อุทยานแห่งชาติ | อุทร | อุทริยะ | อุทลุม | อุทัช | อุทัย | อุทาน,อุทาน ๑ | อุทาน,อุทาน ๒ | อุทาร | อุทาหรณ์ | อุทิศ | อุทุมพร | อุเทศ | อุเทสิกเจดีย์ | อุธัจ | อุ่น | อุ่นกายสบายใจ | อุ่นเครื่อง | อุ่นใจ | อุ่นหนาฝาคั่ง | อุ่นอกอุ่นใจ | อุนากัน,อุดากัน | อุบ,อุบ ๑ | อุบ,อุบ ๒ | อุบล |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์