Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขา,ขา ๑
ขา,ขา ๑
ขา ๑
น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สําหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า); สิ่งของซึ่งมีลักษณะคล้ายขาสําหรับยันหรือรองรับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ขาโต๊ะ ขาเก้าอี้ ขาตั้ง; เรียกส่วนที่ยื่นออกไปจากส่วนใหญ่เหมือนรูปขา เช่น ขากางเกง.;

More
ขา,ขา ๒ | ขา,ขา ๓ | ขา,ขา ๔ | ข่า,ข่า ๑ | ข่า,ข่า ๒ | ข่า,ข่า ๓ | ข่า,ข่า ๔ | ข้า,ข้า ๑ | ข้า,ข้า ๒ | ขาก,ขาก ๑ | ขาก,ขาก ๒ | ขากบ | ขากรรไกร | ขากรรไตร | ขาก๊วย | ขากอม | ขาเกวียน | ข้าเก่าเต่าเลี้ยง | ขาไก่,ขาไก่ ๑ | ขาไก่,ขาไก่ ๒ | ขาไก่,ขาไก่ ๓ | ขาขวิด | ขาเขียด | ขาง,ขาง ๑ | ขาง,ขาง ๒ | ขาง,ขาง ๓ | ขาง,ขาง ๔ | ข่าง,ข่าง ๑ | ข่าง,ข่าง ๒ | ข่าง,ข่าง ๓ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์