Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขาว,ขาว ๑
ขาว,ขาว ๑
ขาว ๑
น. สีชนิดหนึ่งเหมือนสําลี.<2t>ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน.;

More
ขาว,ขาว ๒ | ข่าว | ข้าว | ข้าวก้นบาตร | ข่าวกรอง | ข้าวกระยาทิพย์ | ข้าวกรู | ข้าวกล้อง | ข้าวกล้า | ข้าวกลาง | ข้าวเกรียบ | ข้าวเกรียบปากหม้อ | ข้าวเกรียบอ่อน | ข้าวเก่า | ข้าวแกง | ข้าวโกบ | ข้าวขวัญ | ข้าวของ | ข้าวข้า | ข้าวแขก | ข่าวคราว | ข้าวควบ | ข้าวคำ | ข้าวแคบ | ข้าวงัน | ข้าวจี่,ข้าวจี่ ๑ | ข้าวจี่,ข้าวจี่ ๒ | ขาวจีบ | ข้าวเจ้า | ข้าวแจก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์