| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย ขาว,ขาว ๑ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| ข้าวก้นบาตร ข้าวกล้า ข้าวโกบ ข้าวงัน ข้าวแดงแกงร้อน ข้าวตาก ข้าวเบือ ข่าวพาดหัว ข่าวลือ ข้าวเหลือเกลืออิ่ม ข่ำเขียว ขี้กุ่ง ขีดฆ่า ขี้ผึ้ง,ขี้ผึ้ง ๑ ขี้ลีบ ขึ้นชื่อ ขุก,ขุก ๒,ขุก ๆ ขู่ เขนย เขยิน เข้าเค้า เข้าเฝ้า เข้าหู เขือง แขม็บ,แขม็บ ๆ ไข่กบ ไขลาน คชนาม คนกลาง คมในฝัก,คมในฝัก ๒ |
|||||