Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขาหยั่ง
ขาหยั่ง
ขาหยั่ง
[-หฺยั่ง] น. ไม้ ๓ อันผูกปลายรวมกันและกางออกไป สําหรับตั้งหรือห้อยของต่าง ๆ.;

More
ข้าหลวง,ข้าหลวง ๑ | ข้าหลวง,ข้าหลวง ๒ | ข้าหลวงเดิม | ข้าหลวงน้อย | ข้าหลวงหลังลาย | ขาใหญ่ | ขาอ่อน | ขำ,ขำ ๑ | ขำ,ขำ ๒ | ข่ำเขียว | ขิก | ขิก ๆ | ขิกหัว | ขิง | ขิ่ง | ขิงก็รา ข่าก็แรง | ขิงแกลง,ขิงแครง | ขิงแห้ง | ขิด | ขิปสัทโท | ขิม | ขี่ | ขี้ | ขี้กบ | ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา | ขี้กลาก | ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น | ขี้กะโล้โท้ | ขี้กา | ขี้ก้าง,ขี้ก้าง ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์