Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เข็น
เข็น
เข็น
ก. ดันสิ่งที่ติดขัดไม่อาจเคลื่อนไปได้โดยปรกติให้เคลื่อนไป เช่น เข็นเรือ เข็นเกวียน, ดันให้เคลื่อนที่ไป เช่น เข็นรถ, ใช้เกวียนเป็นต้นบรรทุกไป เช่น เข็นข้าว เข็นไม้; โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัดให้ดี เช่น เด็กคนนี้เข็นไม่ขึ้น.;

More
เข่น | เข่นเขี้ยว | เข็นครกขึ้นเขา,เข็นครกขึ้นภูเขา | เข่นฆ่า | เขนง | เขนงนายพราน | เขน็ด | เขนย | เขบ็จขบวน | เขบ็ต | เขม,เขม-,เขมา,เขมา ๑ | เข็ม,เข็ม ๑ | เข็ม,เข็ม ๒ | เข็ม,เข็ม ๓ | เข้ม | เข็มกลัด | เข้มข้น | เข็มขัด | เข็มขัดนิรภัย | เข้มขาบ | เข้มขาบไหม | เข้มแข็ง | เข็มควัก | เขม็ง | เข้มงวด | เข็มซ่อนปลาย | เขม็ดแขม่ | เข็มทิศ | เขม่น | เขม้น |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์