Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
คลื่น
คลื่น
คลื่น
[คฺลื่น] น. นํ้าในทะเลหรือแม่นํ้าลําคลองเป็นต้น ซึ่งบางส่วนมีอาการเคลื่อนไหวนูนสูงกว่าระดับโดยปรกติแล้วลดลงและแลเห็นเคลื่อนไปเป็นระยะยาวหรือสั้นบนผิวนํ้า, โดยปริยายใช้แก่สิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คลื่นเสียง คลื่นมนุษย์ ผมดัดเป็นคลื่น ถนนเป็นคลื่น.;

More
คลื่นกระทบฝั่ง,คลื่นกระทบฝั่ง ๑ | คลื่นกระทบฝั่ง,คลื่นกระทบฝั่ง ๒ | คลื่นใต้น้ำ,คลื่นใต้น้ำ ๑ | คลื่นใต้น้ำ,คลื่นใต้น้ำ ๒ | คลื่นปานกลาง | คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า | คลื่นยาว | คลื่นวิทยุ | คลื่นสั้น | คลื่นไส้ | คลื่นเหียน | คลุก | คลุกคลี | คลุกคลีตีโมง | คลุ้ง,คลุ้ง ๑ | คลุ้ง,คลุ้ง ๒ | คลุบ | คลุม | คลุ่ม | คลุ้ม,คลุ้ม ๑ | คลุ้ม,คลุ้ม ๒ | คลุม ๆ | คลุ้มคลั่ง | คลุมเครือ | คลุมถุงชน | คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม | คลุมปัก,คลุมปิด | คลุมโปง | ควง | ควงแขน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์