คีต,คีต-,คีตกะ,คีตะ
คีต, คีต-, คีตกะ, คีตะ
[คีด, คีตะ-, คีตะกะ] (แบบ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสําเนียงบรรสาน. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).;