Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เคเบิล
เคเบิล
เคเบิล
น. เส้นลวดโลหะขนาดใหญ่ แข็งและเหนียว ใช้ผูกยึดของขนาดใหญ่ เช่นเรือ สะพานแขวน; ตัวนําไฟฟ้าหลายเส้นที่นํามาประกอบกันเป็นสายใหญ่ ภายนอกอาจหุ้มด้วยฉนวนก็ได้ เช่น สายเคเบิลโทรศัพท์ สายเคเบิลไฟฟ้าแรงสูง. (อ. cable).;

More
เค็ม | เคมี | เคมีภัณฑ์ | เคมีอนินทรีย์ | เคมีอินทรีย์ | เคย,เคย ๑,เคอย | เคย,เคย ๒ | เคยตัว | เคยปาก | เคยมือ | เครง,เครงครา | เคร่ง | เคร่งขรึม | เคร่งครัด | เครงครำ,เครงคร่ำ | เครงครื้น | เคร่งเครียด | เครงเครียว | เครดิต | เครดิตฟองซิเอร์ | เครน | เครา | เคร่า | เคราแพะ | เคราหณี | เคราะห์,เคราะห์ ๑ | เคราะห์,เคราะห์ ๒ | เคราะห์หามยามร้าย | เครียด | เครียว |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์