Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เคื้อ,เคื้อ ๒
เคื้อ,เคื้อ ๒
เคื้อ ๒
(ถิ่น; กลอน; โบ) น. เครือ, เชื้อสาย, เช่น เคื้อคู ว่า เชื้อสายของครู. (ม. คําหลวง กุมาร).;

More
เคือง | เคืองขุ่น | แค | แค่ | แค้ | แคแกล,แคแล | แคดเมียม | แค็ตตาล็อก | แคแตร | แคโทด | แคน | แค่น | แค้น | แค้นคอ | แค่นแคะ,แค่นไค้ | แคบ,แคบ ๑ | แคบ,แคบ ๒ | แคบหมู | แคปซูล | แคฝรั่ง | แคฝอย | แคม | แคร่,แคร่ ๑ | แคร่,แคร่ ๒ | แครก | แครครั่ง | แครง,แครง ๑ | แครง,แครง ๒ | แครง,แครง ๓ | แครง,แครง ๔ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์