งอน,งอน ๑
งอน ๑
น. ส่วนปลายแห่งของบางอย่างที่เป็นรูปยาวเรียวและช้อยขึ้น เช่น งอนไถ.<2t>ว. ช้อยขึ้น, โง้งขึ้น.<2t>ก. แสดงอาการโกรธเคืองหรือไม่พอใจเพื่อให้เขาง้อ, ทําจริตสะบัดสะบิ้ง.;