Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กระดูกสันหลัง
กระดูกสันหลัง
กระดูกสันหลัง
น. กระดูกที่อยู่ในแนวกึ่งกลางทางด้านหลังของลําตัว เป็นแกนของร่างกาย มีลักษณะเป็นข้อ ๆ ต่อกันเป็นแนวตั้งแต่บริเวณคอต่อจนถึงบริเวณด้านหลังของทวารหนัก ทําหน้าที่ป้องกันอันตรายให้แก่ไขสันหลัง, โดยปริยายหมายถึงส่วนที่สําคัญ, ส่วนที่เป็นพลังคํ้าจุน, เช่น ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ.;

More
กระดูกอ่อน | กระดูกอึ่ง | กระเดก,-กระเดก | กระเด้ง | กระเด็น | กระเด้า | กระเด้าดิน | กระเด้าลม | กระเดาะ | กระเดาะปาก | กระเดิด,กระเดิด ๑ | กระเดิด,กระเดิด ๒ | กระเดี้ย,-กระเดี้ย | กระเดียด,กระเดียด ๑ | กระเดียด,กระเดียด ๒ | กระเดียม,-กระเดียม | กระเดี้ยม,-กระเดี้ยม | กระเดือก,กระเดือก ๑ | กระเดือก,กระเดือก ๒ | กระเดือก ๆ | กระเดื่อง,กระเดื่อง ๑ | กระเดื่อง,กระเดื่อง ๒ | กระเดื่อง,กระเดื่อง ๓ | กระแด็ก ๆ | กระแด้ง | กระแด้แร่ | กระแด่ว ๆ | กระแดะ | กระแดะกระแด๋ | กระโดก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์