จงกล
จงกล
[-กน] น. บัว, บัวสาย, เช่น อันประดับด้วยอรพินธุเนานึก บุณฑรึกจงกล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์); สิ่งที่ทําให้มีรูปร่างคล้ายดอกบัวชนิดหนึ่ง สําหรับเป็นส่วนประกอบเครื่องใช้ เครื่องประดับตกแต่งต่าง ๆ เช่น จงกลเชิงเทียน จงกลปลายพระทวย จงกลปิ่น จงกลดาวเพดาน; ก้านของพู่ที่ประดับหัวม้าติดอยู่กับขลุมทั้ง ๒ ข้าง ตั้งขึ้นไป.;
More
จงกลนี |
จงเกลียดจงชัง |
จงโคร่ง,โจงโคร่ง |
จงใจ |
จงดี |
จงรัก,จงรักภักดี |
จงอร |
จงอาง |
จแจ้น |
จญ |
จด,จด ๑ |
จด,จด ๒ |
จดจ่อ |
จดจ้อง,จด ๆ จ้อง ๆ |
จดจำ |
จดทะเบียน |
จดไม่ลง |
จดหมัด |
จดหมาย |
จดหมายเวียน |
จดหมายเหตุ |
จดุร,จดุร- |
จดุรงค์ |
จดูร,จดูร- |
จตุ,จตุ- |
จตุกาลธาตุ |
จตุตถ,จตุตถ-,จตุตถี |
จตุทิพยคันธา |
จตุบท |
จตุบริษัท |