Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
จำเลย
จำเลย
จำเลย
น. (กฎ) บุคคลผู้ถูกฟ้องต่อศาลแล้ว; ผู้ถูกฟ้องความ.<2t>(กลอน) ก. เฉลย, ตอบ. (ข. จํเลิย ว่า ผู้ตอบ).;

More
จำเลาะ | จำเลาะตา | จำแลง | จำแล่น | จำวัด | จำศีล | จำหนับ,จำหนับ ๑ | จำหนับ,จำหนับ ๒ | จ๋ำหนับ | จำหน่าย | จำหระ | จำหล่อ | จำหลอก | จำหลัก | จำหัน,จำหัน ๑,จำหาย,จำหาย ๑ | จำหัน,จำหัน ๒ | จำห้าประการ | จำหาย,จำหาย ๒ | จำหุด | จำเหียง | จำอวด | จิ | จิก,จิก ๑ | จิก,จิก ๒ | จิกปีก | จิกหัว | จิ่ง | จิ้งโกร่ง | จิ้งจก | จิงจ้อ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์